Oud en nieuw wordt toch weer anders gevierd hier dan in Nederland. Oliebollen bijvoorbeeld kent men niet, dus is het leuk om te horen dat de dorpsgenoten het een lekkere versnapering vinden. Men komt gezellig bij elkaar in huiselijke sfeer of als oudere in de Kneipe of het dorpscafe, “der Schule”, het voormalige schoolgebouw.
Wanneer het dan twaalf uur slaat gaat men ook hier naar buiten om naar het vuurwerk te kijken, al is dit niet zo uitbundig en langdurig. Na een half uur lijkt het over. Het nieuwe jaar wordt ingeblazen met de trompet en de jeugd gaat vrolijk gestemd in een groep langs de deuren zingend, voor een biertje en een centje (voor het clubhuis). Een eigengemaakte ijzeren vuurkorf op wielen wordt van deur tot deur meegesleept, neergezet, de hitte is te voelen, waarna de groep, “het koor” zich opstelt. Af en toe wordt er een kanonslag afgestoken. Er wordt voorgesteld om mee te zingen en te drinken.

De oliebollen zijn inmiddels op. Zelf ook nog wat Duits siervuurwerk afgestoken. De buurt biedt nog wat eigengemaakte Schnaps van Pflaumen, pruimen aan. Het percentage is onbekend, maar moet behoorlijk zijn, gezien de vrolijke stemming na een tijdje. Als het drie uur is taaien we af, alle dorpsverhalen zijn uitgewisseld en nu lekker uitslapen.